Het duurste condoom ooit

twintig centimeter met een strikje

Op straat ligt een opengescheurde vuilniszak met een halfvol doosje tampons van het Albert Heijn huismerk (normaal), een donkergrijze opgerolde handdoek, een zwart longsleeveshirt, een zwarte panty met verticale strepen, een ongeopend blikje Hertog Jan, een knalroze vibrator met G-spot-stimulatie, een andere panty nog in het doosje (15 denier, maat 38-40), een zwart zakje met iets onduidelijks erin en een strip opengescheurde condoomverpakkingen.

Ooit zag ik het duurste condoom op aarde. Niet in actie, maar bij het veilinghuis waar ik werkte. Naast het duurste condoom was het misschien ook wel het oudste, en hoogstwaarschijnlijk het mooiste. Misschien niet het meest veilige, maar wel het meest bijzondere.

Het condoom is gemaakt van gedroogde schapendarm, het is twintig centimeter lang en heeft een wit lintje, waarmee het netjes om het scrotum gestrikt kon worden.

Condooms waren vroeger geen wegwerpproduct; ze waren kostbaar en werden meermaals gebruikt. Even afspoelen en onder de kraan houden om te zien of er geen lek in zat, aan het wasrek te drogen hangen (op sommige schilderijen is dat gebruik te zien) en klaar voor de volgende ronde. Of, nog een belangrijke tussenstap: even in de melk leggen, om de darm een beetje soepel te houden. Funfact: de condooms van tegenwoordig kun je vullen met ongeveer tien liter water.

Begin 19e eeuw was het nog du jour om ingenieuze plaatjes op condooms af te drukken. Bijvoorbeeld een geile non, zoals op dit condoom dat voor een paar duizend euro onder de hamer ging. Aan de non de keus tussen de monnik met de korte dikke pik, de bisschop met de lange dunne pik, of de derde kerkelijke, met de lange dikke pik.

Voila mon choix! staat er in piepkleine lettertjes onder de afbeelding, dít is mijn keus! De non wijst zonder twijfel naar de lange dikke pik, en houdt haar rokken alvast met één hand omhoog. Kom er maar in, kerkvader!

Zou de man of de vrouw destijds een condoom moeten kopen? In een geschrift van James Boswell, een Schotse advocaat en schrijver, lijkt door te schemeren dat het een aangelegenheid voor de man was, die, in het geval van meneer Boswell, in plaats van een potje rampetampen met een prostituee liever een drankje met haar dronk omdat hij zijn ‘wapenuitrustig’ vergeten was, of zijn showstuk; sommige mannen gebruikten condooms om hun piemel wat mee op te leuken.

Dit schapendarmcondoom was een van de laatste uit de lichting darmcondooms, want een paar jaar later beleefde het condoom een technische revolutie: met de ontdekking van de vulcanisatie van rubber (door de heren Goodyear, bekend van de autobanden) konden ineens busladingen elastische en goedkope condooms geproduceerd worden.

Verderop in de straat ligt nog een opengescheurde vuilniszak. Twee nespressocupjes, ongeveer veertig uitgedrukte peukjes, een kontje van een komkommer, een halve puntpaprika, een kleerhanger, vier volle luiers (maat 1 of 2), gehalveerde uitgeperste sinaasappels en een stoffer zonder het blik, de wijd uitstaande haartjes van de stoffer zijn roze.

Dit is géén afvalbak!! staat op een grote blauwe afvalbak.